Μογκαντίσου

(Mogadiscio). Πόλη (1.183.100 κάτ. το 2001) της νότιας Σομαλίας, πρωτεύουσα της χώρας. Βρίσκεται στην ακτή της Μπεναντίρ, που βρέχεται από τον Ινδικό ωκεανό στη συμβολή πολυαρίθμων μονοπατιών και αμαξιτών οδών μιας περιοχής, η οποία περιλαμβάνει τις κατώτερες κοιλάδες Ουέμπι Σεμπέλι και Τζούμπα και των οποίων το Μ. είναι κύρια εμπορική και λιμενική διέξοδος. Ιδρυμένη τον 10o αι. η πόλη είχε ήδη τον 13o αι. μεγάλη οικονομική σημασία και τον 14o αναπτυγμένη βιομηχανία υφαντουργίας. Κατά τον 16o αι. πέρασε μια περίοδο κρίσης· εκείνη την εποχή, εξαιτίας της καταστροφής του κεντρικού τμήματος της πόλης, απέκτησαν σιγά-σιγά μια συγκεκριμένη μορφή οι δυο συνοικίες, Χαμάρ Ουέν και Σινγκάνι. Οι εσωτερικές διαμάχες του 17ου και 19ου αι. και ο ανταγωνισμός των άλλων αραβικών αποικιών κατά μήκος της σομαλικής ακτής προκάλεσαν σοβαρή παρακμή και τελικά ερήμωση της πόλης, η oποία αφού κατακτήθηκε το 1871 από τον σουλτάνο της Ζανζιβάρης, παραχωρήθηκε απ’ αυτόν στην Ιταλία ως προτεκτοράτο το 1872, και πουλήθηκε τελικά το 1905. Κατά τον B’ Παγκόσμιο πόλεμο καταλήφθηκε από τα βρετανικά στρατεύματα κι έγινε μετά τον πόλεμο πρωτεύουσα της Σομαλίας με ιταλική κηδεμονία και ύστερα πρωτεύουσα του κράτους. Η πόλη αποτελείται από έναν παλιό πυρήνα με τις δυο συνοικίες, τη Σινγκάνι στα Α και τη Χαμάρ Ουέν στα Δ, που περιβάλλονται από νεώτερες συνοικίες οι οποίες χτίστηκαν την εποχή της ιταλικής αποίκισης και μεταπολεμικά. Μεταξύ των μνημείων της είναι τα τεμένη Τζάμα Χαμάρ Ουέν (1238) και Φαχρ εντ Ντιν (1269) και η Γκαρέζα, δηλαδή το ανάκτορο του σουλτάνου της Ζανζιβάρης, που τώρα έχει μετατραπεί σε μουσείο. Γενική άποψη του Μογκαντίσου, πρωτεύουσας της Σομαλίας.